![Picture](/uploads/3/9/9/7/39970103/3326035.jpg?1412762604)
Η Γιαγιά Μου!
Η γιαγιά μου είναι πολύ σημαντική γυναίκα στη
ζωή μου. Έχω πολλές ωραίες αναμνήσεις από
πράγματα που έχουμε κάνει μαζί. Πηγαίνουμε στα Κάλαντα κάθε Χριστούγεννα, μαζεύουμε φράουλες για να φτιάξουμε μαρμελάδα, και πάντα μαγειρεύει πολλά νόστιμα φαγητά! Αγαπώ την Γιαγιά μου!
Η γιαγιά μου ονομάζεται Μαργαρίτα Χατζή. Γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου, 1944. Γεννήθηκε στην Βέρια, Ελλάδα. Είχε 8 άτομα στην οικογένεια της. Η μαμά και ο μπαμπάς της, μία μεγάλη αδερφή, 3 μεγάλους αδερφούς και ένας μικρός αδερφός. Πήγε στο σχολείο για 7 χρόνια - μέχρι έκτη δημοτικού. Το σχολείο ήταν σκληρό και η γιαγιά μου ήταν καλή μαθήτρια. Ήταν όμως ντροπαλή και μια φορά, η δασκάλα την ρώτησε κάτι και η γιαγιά δεν έλεγε τίποτα. Η δασκάλα την χτύπησε. Ο πατέρας της πέθανε όταν η γιαγιά μου ήταν μόνο 15 χρονών. Όταν έγινε αυτό, η γιαγιά σταμάτησε το σχολείο και πήγε να βοηθήσει τη μαμά της και να δουλεύει στα χωράφια.
Η μάνα της γιαγιάς δεν ήθελε να φύγει η γιαγιά στην Αυστραλία. Αλλά, η γιαγιά είχε διαβάσει από ένα περιοδικό ότι στην Αυστραλία πληρωνόταν καλά και ήθελε να 'ρθει. Ήρθε γιατί δεν ήθελε να δουλεύει στα χωράφια, ήθελε να έχει μια καλύτερη ζωή και καλύτερη δουλειά. Η γιαγιά ήρθε στην Αυστραλία το 1963 με το αεροπλάνο, με την βοήθεια την Δ.Ε.Μ.Ε. (Διακυβερνητική Επιτροπή Μετανάστευσης εξ Ευρώπης). Το ταξιδι ήταν για 24 ώρες και ήταν πολύ ζεστό. Έφτασε στο Σύδνεϊ και πήρε το τρένο στη Μελβούρνη. Δεν ήξερε κανέναν και όταν ήρθε, στενοχωρήθηκε. Βοηθούσε σε ένα σπίτι και σε ένα μαγαζί για να μαζεύει χρήματα.
Η γιαγιά γνώρισε τον παππού από έναν γνωστό φίλο. Ο παππούς ήρθε I 1/2 χρόνια αργότερα,το 1964. Μετά από ένα μήνα ο παππούς και η γιαγιά παντρεύτηκαν. Είχαν δύο παιδιά, τον Μελέτιο, ο μπαμπάς μου, και την θεία μου, την Πελαγία. Ήταν δύσκολο για τη γιαγιά και τον παππού. Δούλευαν πολύ και ανησυχούσαν για τα παιδιά τους.
Σήμερα, η γιαγιά μου είναι 70 χρονών και ακόμα μένει στην Μελβούρνη με τον παππού. Μου αρέσει πολύ να βλέπω την γιαγιά και τον παππού, πάντα φτιάχνουμε καλές αναμνήσεις μαζί. Μας βοηθάει να μαθαίνω πιο πολλά Ελληνικά και με μαθαίνει και να μαγειρεύω πολλά νόστιμα φαγητά. Αγαπάω τη γιαγιά μέχρι τα άστρα και πίσω!
361 λέξεις
Η γιαγιά μου είναι πολύ σημαντική γυναίκα στη
ζωή μου. Έχω πολλές ωραίες αναμνήσεις από
πράγματα που έχουμε κάνει μαζί. Πηγαίνουμε στα Κάλαντα κάθε Χριστούγεννα, μαζεύουμε φράουλες για να φτιάξουμε μαρμελάδα, και πάντα μαγειρεύει πολλά νόστιμα φαγητά! Αγαπώ την Γιαγιά μου!
Η γιαγιά μου ονομάζεται Μαργαρίτα Χατζή. Γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου, 1944. Γεννήθηκε στην Βέρια, Ελλάδα. Είχε 8 άτομα στην οικογένεια της. Η μαμά και ο μπαμπάς της, μία μεγάλη αδερφή, 3 μεγάλους αδερφούς και ένας μικρός αδερφός. Πήγε στο σχολείο για 7 χρόνια - μέχρι έκτη δημοτικού. Το σχολείο ήταν σκληρό και η γιαγιά μου ήταν καλή μαθήτρια. Ήταν όμως ντροπαλή και μια φορά, η δασκάλα την ρώτησε κάτι και η γιαγιά δεν έλεγε τίποτα. Η δασκάλα την χτύπησε. Ο πατέρας της πέθανε όταν η γιαγιά μου ήταν μόνο 15 χρονών. Όταν έγινε αυτό, η γιαγιά σταμάτησε το σχολείο και πήγε να βοηθήσει τη μαμά της και να δουλεύει στα χωράφια.
Η μάνα της γιαγιάς δεν ήθελε να φύγει η γιαγιά στην Αυστραλία. Αλλά, η γιαγιά είχε διαβάσει από ένα περιοδικό ότι στην Αυστραλία πληρωνόταν καλά και ήθελε να 'ρθει. Ήρθε γιατί δεν ήθελε να δουλεύει στα χωράφια, ήθελε να έχει μια καλύτερη ζωή και καλύτερη δουλειά. Η γιαγιά ήρθε στην Αυστραλία το 1963 με το αεροπλάνο, με την βοήθεια την Δ.Ε.Μ.Ε. (Διακυβερνητική Επιτροπή Μετανάστευσης εξ Ευρώπης). Το ταξιδι ήταν για 24 ώρες και ήταν πολύ ζεστό. Έφτασε στο Σύδνεϊ και πήρε το τρένο στη Μελβούρνη. Δεν ήξερε κανέναν και όταν ήρθε, στενοχωρήθηκε. Βοηθούσε σε ένα σπίτι και σε ένα μαγαζί για να μαζεύει χρήματα.
Η γιαγιά γνώρισε τον παππού από έναν γνωστό φίλο. Ο παππούς ήρθε I 1/2 χρόνια αργότερα,το 1964. Μετά από ένα μήνα ο παππούς και η γιαγιά παντρεύτηκαν. Είχαν δύο παιδιά, τον Μελέτιο, ο μπαμπάς μου, και την θεία μου, την Πελαγία. Ήταν δύσκολο για τη γιαγιά και τον παππού. Δούλευαν πολύ και ανησυχούσαν για τα παιδιά τους.
Σήμερα, η γιαγιά μου είναι 70 χρονών και ακόμα μένει στην Μελβούρνη με τον παππού. Μου αρέσει πολύ να βλέπω την γιαγιά και τον παππού, πάντα φτιάχνουμε καλές αναμνήσεις μαζί. Μας βοηθάει να μαθαίνω πιο πολλά Ελληνικά και με μαθαίνει και να μαγειρεύω πολλά νόστιμα φαγητά. Αγαπάω τη γιαγιά μέχρι τα άστρα και πίσω!
361 λέξεις